خاطرات مشتریان، از ردیاب سایه

سال گذشته بود که یک روز پسر خالم زنگ زد و بهم گفت اگر فلان روز ماشینتو لازم نداری یک روز ازت امانت بگیرم. من هم که اون روز ماشینم رو لازم نداشتم بهش امانت دادم. همون شب ماشین رو پس داد. دو سه روزی گذشت تا اینکه یک روز از خونه اومدم بیرون و دیدم ای دل غافل ماشین جایی که باید باشه نیست. اول فکر کردم شاید جلو خونه جا نبوده و سر کوچه پارک کردم، اما وقتی تمام کوچه رو زیر و رو کردم دیدم ماشین نیست که نیست! حس خیلی بدی بود و تا مرز سکته پیش رفتم. یک لحظه به خودم اومدم و یادم اومد که روی ماشین ردیاب خودرو سایه دارم. گوشیم رو برداشتم و مکان ماشین رو دیدم کجاست. توی شهر بود، کمی دلم آروم گرفت. مسیری که طی کرده بود رو چک کردم، با تعجب دیدم بعضی از نقاطی که توقف داشته خیلی برام آشناست، یکم دقیق تر شدم و ماشین رو ردیابی کردم، با تعجب یاد عزیزی افتادم که چند روز پیش ماشینم رو قرض گرفته بود. راستش یکم خیالم راحت تر شد، دیدم بیست دقیقه ای میشه که ماشین یک جا توقف داره، سریع یک تاکسی گرفتم و خودم رو به ماشین رسوندم. توی مسیر داشتم به کسی که این کار رو کرده، فکر می کردم. از اونجایی که سیستم ردیاب خودرو سایه زمانی که درهای ماشین باز میشه گوشیم آژیر میکشه اما موقعی که اون آقا داشته ماشین رو می برده هیچ اخطاری نداده فهمیدم که وقتی که ماشین رو از من امانت گرفته تشریف برده یک قفل سازی و خواسته از روی ریموت و سوئیچ براش کپی کنند و دو سه روز بعد که آب ها از آسیاب افتاده اومده و با سوئیچ و ریموت کپی، بدون سر و صدا ماشین رو از جلوی خونه برداشته.